gedichten

de wijde mazen van een vangnet

je heupen, glanzend als een cello

Mijn aanraking kan jou niet bewaren

een duwend kluwen

Onze huid is nog steeds goed in ontvangen

zinnen smelten als vlekken in de duisternis

langer houdbaar in het donker

op de bedampte spiegel trekt hij een lijn

de tempel die geen eeuw standhoudt

stil geluk koop je niet met zand

als een blinde die kaartleest